De wereld is gek
Gepost door: Kialna (IP Gelogd)
Datum: June 5, 2011 11:58PM
De wereld is gek
De media verdraait, wij klagen, niemand doet wat goed, alles kan beter, kortom; we zijn zo gewend aan welvaart en alles wat erbij hoort, dat bij alles wat minder is, er gelijk ons gal overheen gespuwd wordt. De maatschappij is gevormd door ons en weet je wat we zijn? Kuddedieren. De een zegt wat, dus zal het wel zo zijn. Het staat in de krant, dus zal het wel zo zijn. Het wordt gezegd op het nieuws, dus zal het wel zo zijn. Men denkt niet langer zelf na. Bang om het onderspit te delven, omdat de rest van het land nog wel bij de kudde loopt. Maar soms is het niet verkeerd om je af te zetten tegen de media, tegen de kudde, tegen de majoriteit en de maatschappij.
Soms levert afzetting iets op. Voor jezelf en voor anderen. Een relevatie, een verheldering. Soms moet je opstaan om over de massa en de onrust heen te kunnen kijken en tot de conclusie te komen dat het eigenlijk niet is waar je voor staat. Voor mij was het al snel duidelijk. Ik zou de media niet meer volgen. Ik ben niet wereldvreemd, maar ik slik niet meer zomaar wat er gezegd wordt. De meeste media, ook de NOS, RTL en andere zogehete journalistieke bedrijven zijn sensatie zoekers. Het grootste voorbeeld blijft de telegraaf, dé sensatiekrant van Nederland. Als er iets is, gaat alle pers er direct op af als een stel hongerige aasgieren. Maar ik heb ooit geleerd op de middelbare school, dat niets is wat het lijkt. De media bespeelt je. Het beeld is eenzijdig en wordt gecreëerd vanuit ons eigen blikveld. Voorbeeldje;
De Israeliërs versus de Palestijnen. Israël heeft een georganiseerde macht. Een leger, moderne techniek, orde en het (joods)christendom. Ze staan nuchter in beeld, geciviliseerd en georganiseerd. Zo staan zij op ons beeldscherm. Vergelijking met hoe de Palestijnen altijd worden afgebeeld. Zij hebben niks, alleen de vrijwilligers, geweren en de islam. Ze staan zelden georganiseerd in beeld en betogen. Zo worden ze altijd afgebeeld, maar ze staan wel ergens voor! Zet de 2 beelden naast elkaar en Nederland kiest voor Israël. Maar historisch gezien vechten de palestijnen voor vrijheid. Vrijheid van het land wat zij ooit bezaten en wat Israël claimt in verband met het christendom. Wat is fair? De vrijwillige vrijheidsstrijders van Palestina noemen wij terroristen. Wat denk je wat de nederlandse ‘verzetshelden’ waren? Terroristen die de vrijhand moesten afschrikken met aanslagen. We waren geen haar beter of slechter, maar toch beschouwt men dat als ‘anders’. Dat is het echter niet. Wij waren ook vrijheidsstrijders, gezien door de ogen van de duitsers waren we terroristen. We zien alles door de bril die de media ons voorschotelt.
Ik doe het niet meer. Net als roepen dat de NS alles verkeerd doet en alles in het buitenland wel rijdt. ONZIN. In Duitsland, België, Frankrijk en Engeland gaat het net zo slecht. Sterker nog, ook in de alpenlanden en de scandinavische landen ligt de boel op zijn gat. Maar we WILLEN het niet zien. We WILLEN niet zien dat het nog redelijk gaat. We WILLEN niet zien dat we het goed hebben. We willen allemaal maar één ding; Klagen, hopen dat je gehoord wordt, dat men het met je eens is en dat het verbetert. Maar het gaat niet veel beter en met die negatieve instelling zal het ook nooit veranderen. Mensen die constant klagen worden op den duur niet meer serieus genomen, maar gezien als vervelend. Ik leerde; “Lach, en de wereld lacht met je mee” Hier lijkt meer “Klaag, en Nederland klaagt met je mee” te zijn. Beetje raar, maar ach, je raakt eraan gewend. Tenzij je ervaringen hebt die je ogen openen. In het buitenland wordt niet zoveel geklaagd als hier, terwijl ze daar veel meer recht hebben om te klagen. Hoe het ook zij, we doen het uiteindelijk allemaal. Ik zelf het liefst zo min mogelijk.
Maar mensen zijn bang om verstoten te worden uit de kudde. Je hoort niet tegen te zijn, je moet voor zijn. Net als de rest. Maar nu, in de winter is het koud. Men zeurt over sneeuw, de wegen, zout, treinen, vliegen en de kou op zich. Het opzoeken van avontuur is zeldzaam. We zijn afhankelijk van gevoelige apparatuur. Als het chaos is op het spoor, is men massaal vergeten hoe je moet reizen. Lang niet iedereen natuurlijk, maar het grootste deel zal gefrustreerd raken. “Wat nu!?” Als de apparatuur het begeeft, de omroep niet wordt gehoord (iets met Mp3 spelers e.d.) en de borden niet kloppen, kijkt men massaal op de telefoon… maar dan… dan ligt NS.nl eruit. Wat nu? Mensen…zet je af. Ben vrij. Breek de kettingen van de maatschappij. Overwin de apparatuur door te dénken. Ga zelf nadenken. Het hersenloze gevolg van anderen brengt je nergens, ontdekken brengt je overal. Het kan niet zo zijn dat je zonder apparatuur niet leven kunt. Als dat wel het geval is, moet je je gaan afvragen of je wel klaar bent voor de wereld. Apparatuur is leuk, maar moet niet je eerste levensbehoefte zijn. Ook niet de tweede. 15 jaar geleden was er nog geen google maps, was er nog niet overal internet en waren er bijna geen mobiele telefoons. Hoe kan het dat men nu, ineens, zonder die apparatuur zich maar amper redt en zich verloren voelt?
Dat niet alleen, maar bijkomend is de onvrede. Onzelfstandigheid leidt tot afhankelijkheid, maar als die partij je geen info kan geven, breekt er onvrede uit. Gevolg: Shooting the messenger. Jaarlijks worden er 300 NS medewerkers mishandeld. Zou je de overige dreiging en andere vormen van mishandeling meenemen in de statistieken, kom je uit op 3000. We zijn gek. Zeden staat er iemand op om wat te doen. We worden geregeerd door angst en Wilders laat ons ook nog even zien dat we niet zo vrij zijn als dat men denkt. Men is bang, doodsbang. Geweld is de norm. Agenten mogen niets, als ze al iets doen, lopen er meteen 3 onderzoeken. Waarom mag hij niet gewoon ingrijpen? Als een conducteur wordt lastiggevallen kan hij ook maar beperkt reageren. Hij draagt een uniform. Dat zeggen ze ook: “Men is niet boos op jou, maar op je uniform”. Zeg dat maar wanneer die persoon in een rolstoel zit door letsel wat is opgelopen. Hij/zij is namelijk wel degene die het lichamelijke letsel oploopt, al is het tegen het uniform. Ze raken daardoor arbeidsongeschikt, of het fysiek of mentaal is doet er niet toe. In een coupé zitten ruim 30 man. Als zoiets gebeurd doet vrijwel iedereen alsof ze het niet zien. Pure angst. Angst om in te grijpen. Waarom? Als jij op staat, is de kans groot dat er nog iemand op staat. En nog iemand. En nog iemand. Een meerderheid creëeren is dan vaak al voldoende. Maar het gebeurd te weinig. Is het zo moeilijk om in te grijpen op straat of de trein? Ambulancemedewerkers worden in elkaar gemept. Waarom? En wie stopt ze? Niemand. Waarom niet?
Ik doe het wel. Ik sta op. Ik heb al klappen gevangen maar het houdt me niet tegen. Ik sta wél op voor de medemens. Ik wordt er ook op getraind om wat te doen. Maar ik draag geen uniform. Daardoor KAN ik ook wat doen zonder dat er consequenties aan hangen zoals het verliezen van een baan. Maar ik vecht wel voor de vrijheid en leefbaarheid. In tegenstelling tot wat men zegt moet je geweld soms WEL oplossen met geweld. Als is het maar om de schrik aan te jagen, een tegenbeweging te creëeren. De wereld is hard, maar we overdrijven. Alles en iedereen moet aansprakelijk gesteld kunnen worden. We lijken de VS wel.
Zeg mij eens; als we vertrouwen op een digitale wereld, te bang zijn om onze mond open te trekken, te schijterig zijn om op te staan, de ogen sluiten voor de waarheid en horen wat we willen horen, zeg mij dan nog maar eens dat de wereld niet gek is. Ik zal je niet geloven. De wereld is gek geworden. Of eigenlijk, de mensheid.
Want waar sta jij?