De wereld is gek


De media verdraait, wij klagen, niemand doet wat goed, alles kan beter, kortom; we zijn zo gewend aan welvaart en alles wat erbij hoort, dat bij alles wat minder is, er gelijk ons gal overheen gespuwd wordt. De maatschappij is gevormd door ons en weet je wat we zijn? Kuddedieren. De een zegt wat, dus zal het wel zo zijn. Het staat in de krant, dus zal het wel zo zijn. Het wordt gezegd op het nieuws, dus zal het wel zo zijn. Men denkt niet langer zelf na. Bang om het onderspit te delven, omdat de rest van het land nog wel bij de kudde loopt. Maar soms is het niet verkeerd om je af te zetten tegen de media, tegen de kudde, tegen de majoriteit en de maatschappij.

Soms levert afzetting iets op. Voor jezelf en voor anderen. Een relevatie, een verheldering. Soms moet je opstaan om over de massa en de onrust heen te kunnen kijken en tot de conclusie te komen dat het eigenlijk niet is waar je voor staat. Voor mij was het al snel duidelijk. Ik zou de media niet meer volgen. Ik ben niet wereldvreemd, maar ik slik niet meer zomaar wat er gezegd wordt. De meeste media, ook de NOS, RTL en andere zogehete journalistieke bedrijven zijn sensatie zoekers. Het grootste voorbeeld blijft de telegraaf, dé sensatiekrant van Nederland. Als er iets is, gaat alle pers er direct op af als een stel hongerige aasgieren. Maar ik heb ooit geleerd op de middelbare school, dat niets is wat het lijkt. De media bespeelt je. Het beeld is eenzijdig en wordt gecreëerd vanuit ons eigen blikveld. Voorbeeldje;

De Israeliërs versus de Palestijnen. Israël heeft een georganiseerde macht. Een leger, moderne techniek, orde en het (joods)christendom. Ze staan nuchter in beeld, geciviliseerd en georganiseerd. Zo staan zij op ons beeldscherm. Vergelijking met hoe de Palestijnen altijd worden afgebeeld. Zij hebben niks, alleen de vrijwilligers, geweren en de islam. Ze staan zelden georganiseerd in beeld en betogen. Zo worden ze altijd afgebeeld, maar ze staan wel ergens voor! Zet de 2 beelden naast elkaar en Nederland kiest voor Israël. Maar historisch gezien vechten de palestijnen voor vrijheid. Vrijheid van het land wat zij ooit bezaten en wat Israël claimt in verband met het christendom. Wat is fair? De vrijwillige vrijheidsstrijders van Palestina noemen wij terroristen. Wat denk je wat de nederlandse ‘verzetshelden’ waren? Terroristen die de vrijhand moesten afschrikken met aanslagen. We waren geen haar beter of slechter, maar toch beschouwt men dat als ‘anders’. Dat is het echter niet. Wij waren ook vrijheidsstrijders, gezien door de ogen van de duitsers waren we terroristen. We zien alles door de bril die de media ons voorschotelt.

Ik doe het niet meer. Net als roepen dat de NS alles verkeerd doet en alles in het buitenland wel rijdt. ONZIN. In Duitsland, België, Frankrijk en Engeland gaat het net zo slecht. Sterker nog, ook in de alpenlanden en de scandinavische landen ligt de boel op zijn gat. Maar we WILLEN het niet zien. We WILLEN niet zien dat het nog redelijk gaat. We WILLEN niet zien dat we het goed hebben. We willen allemaal maar één ding; Klagen, hopen dat je gehoord wordt, dat men het met je eens is en dat het verbetert. Maar het gaat niet veel beter en met die negatieve instelling zal het ook nooit veranderen. Mensen die constant klagen worden op den duur niet meer serieus genomen, maar gezien als vervelend. Ik leerde; “Lach, en de wereld lacht met je mee” Hier lijkt meer “Klaag, en Nederland klaagt met je mee” te zijn. Beetje raar, maar ach, je raakt eraan gewend. Tenzij je ervaringen hebt die je ogen openen. In het buitenland wordt niet zoveel geklaagd als hier, terwijl ze daar veel meer recht hebben om te klagen. Hoe het ook zij, we doen het uiteindelijk allemaal. Ik zelf het liefst zo min mogelijk.

Maar mensen zijn bang om verstoten te worden uit de kudde. Je hoort niet tegen te zijn, je moet voor zijn. Net als de rest. Maar nu, in de winter is het koud. Men zeurt over sneeuw, de wegen, zout, treinen, vliegen en de kou op zich. Het opzoeken van avontuur is zeldzaam. We zijn afhankelijk van gevoelige apparatuur. Als het chaos is op het spoor, is men massaal vergeten hoe je moet reizen. Lang niet iedereen natuurlijk, maar het grootste deel zal gefrustreerd raken. “Wat nu!?” Als de apparatuur het begeeft, de omroep niet wordt gehoord (iets met Mp3 spelers e.d.) en de borden niet kloppen, kijkt men massaal op de telefoon… maar dan… dan ligt NS.nl eruit. Wat nu? Mensen…zet je af. Ben vrij. Breek de kettingen van de maatschappij. Overwin de apparatuur door te dénken. Ga zelf nadenken. Het hersenloze gevolg van anderen brengt je nergens, ontdekken brengt je overal. Het kan niet zo zijn dat je zonder apparatuur niet leven kunt. Als dat wel het geval is, moet je je gaan afvragen of je wel klaar bent voor de wereld. Apparatuur is leuk, maar moet niet je eerste levensbehoefte zijn. Ook niet de tweede. 15 jaar geleden was er nog geen google maps, was er nog niet overal internet en waren er bijna geen mobiele telefoons. Hoe kan het dat men nu, ineens, zonder die apparatuur zich maar amper redt en zich verloren voelt?

Dat niet alleen, maar bijkomend is de onvrede. Onzelfstandigheid leidt tot afhankelijkheid, maar als die partij je geen info kan geven, breekt er onvrede uit. Gevolg: Shooting the messenger. Jaarlijks worden er 300 NS medewerkers mishandeld. Zou je de overige dreiging en andere vormen van mishandeling meenemen in de statistieken, kom je uit op 3000. We zijn gek. Zeden staat er iemand op om wat te doen. We worden geregeerd door angst en Wilders laat ons ook nog even zien dat we niet zo vrij zijn als dat men denkt. Men is bang, doodsbang. Geweld is de norm. Agenten mogen niets, als ze al iets doen, lopen er meteen 3 onderzoeken. Waarom mag hij niet gewoon ingrijpen? Als een conducteur wordt lastiggevallen kan hij ook maar beperkt reageren. Hij draagt een uniform. Dat zeggen ze ook: “Men is niet boos op jou, maar op je uniform”. Zeg dat maar wanneer die persoon in een rolstoel zit door letsel wat is opgelopen. Hij/zij is namelijk wel degene die het lichamelijke letsel oploopt, al is het tegen het uniform. Ze raken daardoor arbeidsongeschikt, of het fysiek of mentaal is doet er niet toe. In een coupé zitten ruim 30 man. Als zoiets gebeurd doet vrijwel iedereen alsof ze het niet zien. Pure angst. Angst om in te grijpen. Waarom? Als jij op staat, is de kans groot dat er nog iemand op staat. En nog iemand. En nog iemand. Een meerderheid creëeren is dan vaak al voldoende. Maar het gebeurd te weinig. Is het zo moeilijk om in te grijpen op straat of de trein? Ambulancemedewerkers worden in elkaar gemept. Waarom? En wie stopt ze? Niemand. Waarom niet?

Ik doe het wel. Ik sta op. Ik heb al klappen gevangen maar het houdt me niet tegen. Ik sta wél op voor de medemens. Ik wordt er ook op getraind om wat te doen. Maar ik draag geen uniform. Daardoor KAN ik ook wat doen zonder dat er consequenties aan hangen zoals het verliezen van een baan. Maar ik vecht wel voor de vrijheid en leefbaarheid. In tegenstelling tot wat men zegt moet je geweld soms WEL oplossen met geweld. Als is het maar om de schrik aan te jagen, een tegenbeweging te creëeren. De wereld is hard, maar we overdrijven. Alles en iedereen moet aansprakelijk gesteld kunnen worden. We lijken de VS wel.

Zeg mij eens; als we vertrouwen op een digitale wereld, te bang zijn om onze mond open te trekken, te schijterig zijn om op te staan, de ogen sluiten voor de waarheid en horen wat we willen horen, zeg mij dan nog maar eens dat de wereld niet gek is. Ik zal je niet geloven. De wereld is gek geworden. Of eigenlijk, de mensheid.

Want waar sta jij?

NS Klachten


Mensen blijven maar klagen over de NS. NS dit, NS zus, NS zo, bla bla bla…Wat ze ook doen, ze doen het nooit goed. Ons spoor is op Japan na het drukste spoor ter wereld. Het is niet vreemd dat er soms vertragingen zijn, want als 1 trein vertraging heeft, hebben de daaropvolgende ook vertraging. Soms zijn er creatieve inhaalmogelijkheden, powered by ProRail, maar meestal is daar de ruimte niet voor.

Ik verdien mijn geld met reizen, al dan niet met NS, Veolia, Connexxion, Arriva en Syntus. En ik ben geen personeel, nee absoluut niet. Ik ben een fotograaf. En aangezien ik ervaringen heb in het buitenland, waardeer ik juist wat we hier hebben. Die dankbaarheid die ontbreekt bij heeeeeel veeeeel Nederlanders. En wat gebeurd er? Klagen, klagen, klagen. En waarop? Op iets waar ze vaak minder weten dan je zou denken. Het verschil tussen NS en ProRail is voor veel mensen nog niet duidelijk, maar het aantal die het wel weten stijgt. Gelukkig.

Ter vergelijking:

Ga eens met de trein in Spanje, frankrijk, italië of portugal. Mensen daar zijn blij dat er treinen rijden. Ik heb in Antequera gewerkt, zuid spanje. Daar kwamen 7 treinen op een dag. De trein had ruim 20 minuten vertraging, maar je hoort er niemand over en men stapt gewoon in. Ze waren allang blij dat er een trein stopte in het godverlaten binnenland. Waren we hier maar net zo dankbaar. We hebben hier minimaal elk halfuur een trein en dan NOG is 80% van de nederlanders over de zeik als het ding 5 minuten vertraging heeft. De telefoons worden getrokken, het gezin op de hoogte gesteld, met vaak nog een scheldwoord in de zin ook, of in elk geval een geïrriteerde intonatie. “Ja schat, ik ben later want die kut NS is weer te laat”

Werkelijk… het werkt op mijn zenuwen als mensen zo neurotisch zijn op tijd. Als het op werken neerkomt zijn we vaak het liefst aan het wachten tot de deadline nadert en als die dan nadert werken we als een gek om het op tijd af te krijgen, maar vaak toch nog even de deadline verschuiven. Maar als ze dan het kantoor uitwandelen en de trein is 5 minuten vertraagd, (werkelijk 5 minuten, komop) nou dan zijn de rapen gaar. Dan heeft de NS het weer gedaan. Wat een mentaliteit. Waarom kijken de meeste treinreizigers chagarijnig? Je hoeft geen reet te doen! Je wordt van A naar B gebracht, zonder dat je zelf ook maar iets hoeft te doen. Je staat niet in de file, je hoeft niet te trappen, je zit lui onderuitgezakt met je krantje en je koffie, terwijl de machinist voorin jouw leven in zijn handen heeft en rustig doorrijdt tot jij besluit op te staan en uit te stappen. Het meest belachelijke is nog wel dat mensen ook nog eens hun woede uiten op het personeel.

Vertraging, mensen zijn boos. En soms heb je van die mensen…die hebben helemaaaaal geen recht van spreken. Van die mensen die boos zijn dat de trein vertraagd is, maar vervolgens ook geen geldig vervoersbewijs hebben. Die flippen vervolgens uit dat ze controle krijgen en ja, daar gaat weer een HC tegen de vloer. Gelukkig gebeurd het niet zo vaak dat ze daadwerkelijk neergaan, maar agressie is er wel. Maar dat geklaag..werkelijk. Ga dan in godsnaam met de auto. Alsjeblieft. Ga dan in de file staan en mopperen dat het geen meter opschiet, terwijl de trein je voorbij raast en de mensen je haast uitlachen dat je daar stilstaat met je auto. Dat is pas ondendabelenvervoer. Vertraging kan gebeuren, hou er dan rekening mee. Wat mij betreft sturen we de zeurders even een week naar zuid spanje. Zoek het maar uit, oh en de AVE naar Madrid kost 70 euro op z’n goedkoopst, stopt in the middle of nowhere en heeft ook een frequentie van 5x per dag. Zorg dat je op tijd bent.

Conclusie: We zijn verwende Nederlanders.

We moeten ons schamen!
Geen enkele service-dienstverlener wordt zo hard aangepakt binnen de klaagcultuur in Nederland als de Nederlandse Spoorwegen! Er is hier sprake van een grove onrechtvaardigheid als je wat verder kijkt dan je klaagneus lang is!

We klagen disproportioneel over de NS. Ik heb wel eens het vergelijk gemaakt tussen een werknemer die van de 200 dagen 190 dagen op tijd is en 10 dagen te laat, waarvan 5 door het weer en 5 door ziekte. De werknemer krijgt vervolgens de wind van voren over die 10 dagen en geen salarisverhoging. Het jaar daarop haalt-ie 195 dagen op tijd, maar de baas klaagt over die 5 “te laat-dagen”. Het jaar daarop doet-ie nog beter zijn best en haalt 200 dagen op tijd. De baas: “Maar waarom is je dat vorig jaar niet gelukt dan?”

Persoonlijk
Op een of andere manier voelen we ons in ons persoonlijk geluk aangetast als “onze” trein niet op tijd rijdt. “We betalen er toch voor?”. De NS doet 5000 ritten per dag en vervoert 1.000.000 mensen per dag. Het spoorwegnet behoort tot de drie beste van de wereld (alleen Japan en Zwitserland doen het beter) en we moesten eens weten hoe het is om in een land te wonen waar de ‘treinen wel een keer rijden als ze rijden, ooit…’.

Zout leggen
Onze klaagcultuur komt voornamelijk voort uit een vorm van verwennerij waardoor we enigszins verwaand aan het worden zijn. Wanneer heb je voor het laatst een machinist of conducteur een compliment gemaakt omdat hij/zij tijdig en comfortabel vervoerde? En toch gebeurt dat 95 uit 100 keren! Waarom moet steeds op die ene NS-slak zout worden gelegd?

Altijd? Onder alle omstandigheden?
Toegegeven, de NS en ProRail hebben flink geworsteld deze winter. Een vervelende combinatie van omstandigheden waarover ik zeker vind dat verantwoording moet worden afgelegd. Maar het “vervangen van de gehele top” heeft inderdaad geen enkele zin. Een dienstverlener als de NS dient te worden afgerekend op het service-niveau dat in overeenstemming is vastgelegd. Daarbij is het absoluut onredelijk om van de NS te verwachten dat ze ALTIJD en onder ALLE OMSTANDIGHEDEN op tijd rijden. Als onze bazen dat van ons zouden eisen zouden we ook niet akkoord gaan!

Schoolrapport
Hoe zouden scholieren zich voelen als iedere 7 op het rapport door ons wordt benaderd met “waarom is het geen 8?” En als het dan een 8 is “waarom is het geen 9?” En als het het een 10 is “waarom heb je voor die andere vakken dan geen 10?” En als het eindelijk allemaal 10-en zijn: “waarom was je vorige rapport dan niet ook zo?” Idioot? Jazeker! En toch behandelen wij de NS exact zo. Daar mogen we best wel eens over nadenken met zijn allen.

Steun de NS!
Als auteur van “Het anti-klaagboek – Eerste hulp bij zeuren en zaniken” ben ik op www.twitter.com/bartflos een actie begonnen: #STEUNdeNS. Ik adresseer hier met name het verschijnsel ‘disproportioneel klagen’ en probeer de lezers te stimuleren ook eens te anti-klagen, iets positiefs over de NS te vermelden. En dat valt nog niet mee zo blijkt. De focus op de negatieve afwijkingen is behoorlijk ingesleten en we kunnen het nog nauwelijks opbrengen een spontaan compliment te maken.

Overeenstemming bereiken en dan pas reclameren
De politiek in Nederland zou er beter aan doen duidelijke afspraken maken met de NS en ProRail over service-niveau’s en vervolgens deze afspraken (1) niet te dwarsbomen met politiek-gemotiveerde beperkende maatregelen maar (2) de NS en ProRail zakelijk af te rekenen op het wel of niet halen van deze niveau’s door rechtvaardig te reclameren.

Wij, het “klaagvolk” zouden er vervolgens goed aan doen om deze overeenkomst te belonen met een fiks aantal anti-klachten (dat betekent: iets positiefs!) voor die talloze treinen die ons iedere dag weer trouw en comfortabel brengen waar we moeten zijn.

De Nederlandse bevolking moet zich schamen dat ze maar doorgaan met het produceren van kindjes in dit overvolle land! Het land, de wereld is vol! Er hoeft niet nòg meer bij! We hebben de 7 miljardste wereldburger binnen gehaald wordt er dan triomfantelijk geroepen, een grote schande! De mensheid vreet mekaar al bjna op van de honger. En maar door blijven gaan met kindjes maken. Met alle gevolgen van dien, minder ruimte voor de natuur en dieren, meer vervuiling, dat moet straks allemaal weer zo'n kut-auto. Niet de NS maar jullie zelf zijn de oorzaak dat dit land vol is!!!!!!!!!!
Je zou een boete moeten krijgen als je in deze tijd nog steeds hordes met kinderen krijgt!

SAVE THIS PLANET:BREED LESS CHILDREN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!